با توجه به افزایش حساسیتهای زیست محیطی، محدودیتهای شدیدی بر استفاده از  مواد آلی فرار مورد استفاده و یا تولید شده در اثر سنتز رزین و پلیمرهای پایه حلال اعمال شده است. استفاده از آب به عنوان محیط پیوسته باعث میشود که تولید مواد آلی فرار در نتیجه سنتز رزین کم خواهد شد. رزینهای پایه آبی معمولا به سه فرم زیر تولید می‌شوند: رزینهای پایه آب امولسیونی، رزینهای حل شونده در آب، رزینهای دیسپرس شونده در آب

رزینهای اکریلیک یکی از مهمترین گونه های رزینهای پایه آب هستند که دارای خواصی نظیر شفافیت عالی، چسبندگی زیاد، مقاومت در برابر بلندشدگی از روی سطح، تحمل حرارتی بالا، مقاومت آبی مناسب و خاصیت کشسانی مناسب می باشند. اما رسیدن به درصد جامد بالا در رزینهای اکریلیک پایه آب منجر به افزایش شدید در ویسکوزیته خواهد شد. در این مواقع جهت کاهش ویسکوزیته مقدار زیادی حلال آلی استفاده میشود تا ویسکوزیته کاهش پیدا کند. خوشبختانه رزینهای اکریلیک این ویژگی را دارند که خواصشان با استفاده از مونومرها تنظیم شود. مونومرهایی وجود دارد که نه تنها موجب کاهش ویسکوزیته می‌شوند بلکه بر افزایش درصد جامد نیز تاثیرگذارند. از جمله این مونومرها میتوان به ایزوبورنیل متاکریلات، بنزیل متاکریلات و گلیسیدیل نئودکانوات اشاره کرد.   ترشیو بوتیل سیکلو هگزیل اکریلات نیز تا کنون به منظور سنتز رزین یورتان-اکریلات پخت شونده با فرابنفش استفاده می شده است و نتایج نشان داده که افزایش 30 درصدی این مونومر به ترکیب مونومری موجب انعطاف پذیری خوب و شفافیت عالی میشود. در پژوهش دیگری مشخص شد که افزایش 20 درصدی این مونومر به ترکیب مونومری موجب بهبود پایداری دمایی و کاهش ویسکوزیته خواهد شد.

گردآورنده: دکتر شمیم روشن- سیماب رزین

Wang, Q. Xu, H. Yu, J. Xu, Original articleSynthesis of high-solid, low-viscosity hydroxy acrylic resin modified withTBCHA, 2019