تک (به فارسی نوچی یا چسبناکی) یکی از خواص مهم چسب‌های حساس به فشار است که ساده‌ترین تعریف آن تشکیل پیوند است.  تک بیانگر این است که با چه سرعتی چسب می‌تواند سطح مشخصی را تر کند یا با آن تماس پیدا کند تا به چسبندگی بهینه برسد. البته در مورد تک تعریف خوب و دقیقی مانند پارامترهایی چون ویسکوزیته و غیره وجود ندارد و نحوه آرمون بستگی دارد. برای تعریف تک، باید فشار تماس، زمان اقامت، سرعت جدا شدن و سطحی که روی آن چسیندگی اتفاق می‌افتد، به خوبی تعریف شوند. در بسیاری از آزمون‌ها اندازه‌گیری تک زیر فشار کم و برای تماس‌های خیلی کوتاه طراحی شده و در برخی از آزمون‌ها هر دو را ادغام کرده‌اند. در تعریف دیگری تک قابلیت چسب در تشکیل اتصال با استحکام مناسب به سایر مواد زیر فشار کم و در زمکان کوتاه تعریف شده است. از سوی دیگر، تعریف تک طبق ASTM عبارت است از نیروی لازم برای جدا کردن یک سطح از چسب در زمان کوتاه و از محل فصل مشترک آنها، پس از این که آن‌ها به سرعت، تحت بار کم و در زمان کوتاه به هم متصل شدند. ولی در مورد مدت این زمان کوتاه و یا مقدار فشار چیزی عنوان نشده است. تک فقط منحصر به خواص چسب نیست. بلکه به عوامل دیگری مانند خواص سطح هدف (انرژی سطحی و مورفولوژی سطح)، شرایط فرایند و نوع چسب استفاده شده، ساختار شیمیایی، وزن مولکولی، شبکه‌ای شدن، فشار تماس، زمان اقامت، دما و رطوبت و ویسکوزیته چسب بستگی دارد. با توجه به ارتباط این متغیرها با یکدیگر تعریف تک با یک نظریه واحد دشوار است و مفاهیمی که برای تعریف این خاصیت بیان می‌شوند عبارتند از چسبناکی سریع، چسبندگی اولیه، چسبناکی انگشتی و ترکنندگی.