مروری بر پلی یورتان های پایه آب – قسمت 1
پلی یورتان
ساختار شیمیایی و کاربرد تجاری پلی‌اورتان به دلیل کارایی و عمکرد شان، جایگزین‌های جذابی برای بسیاری از ترموپلاستیک‌ها و مواد گرماسخت هستند. صنعت پوشش یکی از بازارهای مهم برای کاربردهای مبتنی بر پلی اورتان است. انجمن آزمایش و مواد آمریکا پوشش های پلی یورتان را بر اساس ویژگی ها و روش پخت و زمینه های کاربرد غالب آنها را طبقه بندی می کند.
آنها را می توان به عنوان مکانیزم پخت یک قسمتی (1K) یا دو بخشی (2K) با سمت واکنشی یا غیر واکنشی خود پخت کرد.آنها می توانند به صورت پودر، بر پایه حلال یا بر پایه آب باشند. آنها را می توان با فناوری مکانیسم پخت تابشی پخت کرد، حتی اگر مبتنی بر حلال یا آب باشد.
پوشش های پلی اورتان کاربردهای گسترده ای دارند و دارای ویژگی های زیر هستند که با سایر فناوری ها متفاوت است: مقاومت در برابر سایش، انعطاف پذیری فیلم، براق بودن، مقاومت شیمیایی و تعداد زیادی ویژگی را می توان نوشت.
کاربرد رزین های پایه آب پلی یورتانی نسبت به پایه حلالی به دلیل پایین بودن و گاهی وجود نداشتن VOC ها بیشتر و جذاب تر است. .مصرف جهانی پوشش پلی اورتان همچنان بر پایه حلال است اما انتظار می رود مصرف و تولید رزین های پایه آب افزایش یابد.
به نظر می رسد مقررات زیست محیطی در مورد کنترل انتشار ترکیبات آلی فرار VOC نیروی محرکه ای برای توسعه این پلیمرهای با کارایی بالا باشد.
شکل 1 نشان می دهد که از ابتدای دهه 2000، PUD ها و نشریات مربوطه افزایش یافته و اکنون در صدر قرار دارد. بنابراین این رقم نشان دهنده تحقیقات بازار است، صنعت PUD باعث رشد در کشورهای آسیایی می شود.
**ادامه دارد**
نویسنده :
Derya Şara
Chemistry Depertmant
Graduate School
Istanbul Technical University
Assist. Prof. Dr. Serkan Ünal
Integrated Manufacturing Tecnologies Research and Application Center
Sabancı University
مترجم : فاطمه یزدانی
