لطفا اطلاعات خود را وارد کنید
اطلاعات شما با موفقیت ثبت شد. لطفا کد تأیید را وارد کنید.
اطلاعات شما با موفقیت تأیید شد.
دانلود کاتالوگاطلاعات شما با موفقیت ثبت شد. لطفا کد تأیید را وارد کنید.
اطلاعات شما با موفقیت تأیید شد.
دانلود کاتالوگ
رنگآمیزی سطوح گچی و سیمانی بدون آمادهسازی مناسب میتواند منجر به مشکلاتی نظیر پوستهشدن رنگ، جذب ناهمگون رنگ و کاهش عمر مفید پوشش شود. یکی از موثرترین راهکارها برای جلوگیری از این مشکلات، بهکارگیری پرایمر پایه آب گچ سیمان پیش از رنگ نهایی است. پرایمر پایهآب مخصوص سطوح گچی و سیمانی به عنوان لایه زیرکار عمل کرده و چسبندگی رنگ روی این سطوح را بهطور قابل توجهی بهبود میبخشد. نتیجه این چسبندگی بهتر، افزایش دوام و ماندگاری پوشش رنگ در گذر زمان است. در ادامه، اهمیت استفاده از پرایمر پایهآب برای گچ و سیمان و نقش آن در افزایش طول عمر رنگ به صورت تخصصی بررسی میشود.
سطوح گچی و سیمانی ماهیتی متخلخل و قلیایی دارند که میتواند اجرای رنگ را با دشواری مواجه کند. گچ و سیمان تازه دارای سطحی قلیایی با pH بالا (حتی تا حدود ۱۳) هستند و در صورت نبود لایه محافظ، این قلیاییت میتواند به پوشش رنگ آسیب برساند. بهعنوان مثال ترکیبات قلیایی موجود در سیمان ممکن است با رزینهای رنگ واکنش داده و موجب ساییدگی قلیایی یا تغییر رنگ و افت چسبندگی شوند. علاوه بر این، رطوبت موجود در عمق دیوارهای گچی و یا سیمانی میتواند نمکهای محلول را به سطح آورده و پدیدهای بهنام شورهزدگی (Efflorescence) ایجاد کند. شورهزدگی به صورت لکههای سفید نمکی روی رنگ ظاهر شده و نهتنها زیبایی کار را مختل میکند، بلکه نشاندهنده تضعیف تدریجی چسبندگی رنگ به سطح نیز است. بنابراین سطح زیرکار این دیوارها باید پیش از رنگآمیزی عایقبندی و پایدار شود.
از سوی دیگر، بافت متخلخل گچ و سیمان سبب میشود رنگ روی این سطوح به طور غیر یکنواخت جذب شود. بخشهای مختلف سطح ممکن است میزان جذب متفاوتی داشته باشند که نتیجه آن پررنگ و کمرنگ شدن یا ایجاد لکههای مات و براق در پوشش نهایی است. همچنین سطح گچی در صورت آمادهسازی نشدن، ممکن است گرد و غبار یا ذرات سست داشته باشد که مانع چسبیدن رنگ میشوند. تمام این عوامل در مجموع باعث میشوند که اگر مستقیماً روی سطوح گچیو یا سیمانی رنگ زده شود، دوام و کیفیت رنگ کاهش یافته و احتمال پوستهشدن یا طبلهکردن رنگ در مدت کوتاهی پس از اجرا افزایش یابد.
پرایمر پایهآب معمولاً بر پایه رزینهای اکریلیک یا وینیل پیش از رنگ روی سطوح بنایی اعمال میشود. این پرایمرها چند وظیفه کلیدی را ایفا میکنند؛ نخست آنکه پرایمر سطح متخلخل گچ و یا سیمان را اشباع و سیل میکند. به عبارتی، پرایمر با نفوذ به داخل خلل و فرج گچ و سیمان، آنها را پر کرده و یک سطح یکنواخت و غیرجاذب ایجاد میکند. این کار دو فایده مهم دارد. از یک سو مقدار رنگ رویه کمتری توسط دیوار جذب میشود و پوشش نهایی یکدستتر و با تعداد دست کمتر حاصل خواهد شد. از سوی دیگر، پرایمر با چسبیدن به ذرات سست سطح (مانند گرد گچ) و محکم کردن آنها، یک بستر مستحکم برای رنگ فراهم مینماید که چسبندگی مکانیکی رنگ را افزایش میدهد.
وظیفه دوم پرایمر پایهآب، ایجاد لایه محافظ در برابر قلیا و رطوبت است. یک پرایمر مرغوب مقاوم به قلیا بوده و مانع حمله ترکیبات قلیایی زیرآیند به رنگ رویه میشود. به عنوان نمونه، محصولات پرایمر اکریلیک مدرن نظیر پرایمرهای ضدقلیای آببنیان، برای کاربرد روی بتن، گچ و مصالح بنایی توسعه یافتهاند تا از اثر مخرب آهک آزاد و قلیاییت سیمان بر رنگ جلوگیری کنند. این پرایمرها همچنین جلوی نفوذ رطوبت جدید به داخل سطح را میگیرند که در نتیجه، از ایجاد شورههای سفید نمکی در آینده جلوگیری خواهد شد. طبق توصیههای فنی، اعمال یک لایه پرایمر اکریلیک روی سطوح بنایی (مانند اندود سیمانی و استوکهای گچی) میتواند میزان جذب رطوبت و مهاجرت نمکها به سطح را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. بنابراین پرایمر به نوعی نقش عایق رطوبتی موقت را نیز ایفا کرده و از طبله کردن یا پوسته شدن رنگ در اثر نم و رطوبت جلوگیری میکند.
سومین کارکرد مهم پرایمر پایهآب روی گچ و سیمان، یکپارچهسازی رنگ زیرکار است. سطوحی که قبلاً لکههای زنگآب، دود، چربی یا سایر آلودگیها را به خود گرفتهاند، در صورت رنگآمیزی مستقیم ممکن است آن لکهها را به بیرون پس بدهند و در رنگ نهایی نمایان شوند. پرایمرهای مدرن توانایی مسدودسازی لکهها و جلوگیری از نفوذ آنها به لایه رنگ رویه را دارند. به این ترتیب، پرایمر سطح زیرکار را یکنواخت و یکدست (از نظر رنگ پسزمینه) میکند تا رنگ نهایی بهترین جلوه بصری و یکنواختی را داشته باشد.

به کار بردن پرایمر پایه آب مخصوص گچ و سیمان، سرمایهگذاری کوچکی است که بازده بزرگی در دوام رنگ خواهد داشت. پژوهشها و تجربیات صنعتی نشان دادهاند که پرایمر به طور مستقیم چسبندگی مکانیکی رنگ به سطح زیرین را افزایش میدهد و این چسبندگی بهتر، عامل کلیدی در دوام بلندمدت رنگ است. زمانی که رنگ روی یک سطح آمادهسازیشده با پرایمر اجرا شود، پیوند محکمتری بین رنگ و زیرآیند ایجاد میگردد و در نتیجه مقاومت سیستم رنگ در برابر تنشهای محیطی و مکانیکی بیشتر خواهد بود. برای مثال، در شرایطی که تغییرات دما یا رطوبت رخ میدهد (مانند تابش آفتاب شدید، یخبندان یا رطوبت بالا)، لایه رنگی که با پرایمر زیرسازی شده کمتر دچار ترکخوردگی یا طبلهشدن میشود زیرا پرایمر خاصیت انعطافپذیری و جذب تنش به سیستم اضافه کرده است.
از منظر دوام شیمیایی نیز، وجود لایه پرایمر محافظ موجب میشود رنگ رویه در برابر حملات شیمیایی از سوی زیرآیند مقاومتر باشد. همانطور که اشاره شد، قلیاییت بالا در سیمان تازه میتواند رنگ را تخریب کند؛ پرایمر جلوی این فرآیند را میگیرد و بدینترتیب رنگ دچار تجزیه رزین یا تغییر رنگ ناشی از عوامل قلیایی نمیشود. همچنین اگر پرایمر خاصیت آنتیفانگال یا آنتیباکتریال داشته باشد (برخی پرایمرهای تخصصی این افزودنیها را دارند)، میتواند از رشد کپک و قارچ پشت لایه رنگ جلوگیری کرده و عمر زیبایی و بهداشت پوشش را افزایش دهد.
نکته مهم دیگر، جلوگیری از گچیشدن سطح رنگ است. در بسیاری از رنگآمیزیهای فضای باز، پس از مدتی ممکن است پودر سفیدی روی سطح رنگ ایجاد شود که ناشی از تجزیه رزین رنگ تحت شرایط جوی است (پدیده Chalking). تحقیقات شرکتهای رنگسازی نشان داده استفاده از پرایمر مناسب میتواند این پدیده را به تأخیر بیندازد. برای مثال، یک پرایمر اکریلیک ضدقلیا با نفوذ در سطح سیمانی، گرد و غبار سطح را تثبیت کرده و پیوند محکمی ایجاد میکند که مانع از جدا شدن ذرات پودری از سطح رنگ در طول زمان میشود. در نتیجه، سطح رنگشده دیرتر حالت گچی و کدر به خود میگیرد و برای مدت طولانیتری براق و تمیز باقی میماند.
برای دستیابی به حداکثر کارایی پرایمر و افزایش دوام رنگ، رعایت چند نکته در زمان اجرا ضروری است. نخست آنکه زمان کافی برای خشک شدن و عملآوری گچ/سیمان در نظر گرفته شود. سطوح گچی تازه باید کاملاً خشک و عملآوری شده باشند تا رطوبت باقیمانده درون آنها موجب عدم چسبندگی پرایمر نشود. معمولاً توصیه میشود پس از اجرای اندود گچی یا سیمانی، بسته به ضخامت و شرایط محیط، بین ۲ تا ۴ هفته صبر کرد تا رطوبت آن به حد تعادل با محیط برسد. آزمایش سادهای که متخصصان پیشنهاد میکنند، چسباندن ورقه پلاستیکی شفاف بر روی سطح به مدت ۲۴ ساعت است؛ اگر پس از این مدت قطرات آب در پشت پلاستیک مشاهده شود، سطح هنوز برای رنگآمیزی خیلی مرطوب است. تنها پس از خشکشدن کامل است که باید اقدام به پرایمر زدن کرد.
گام بعدی، تمیزکاری سطح است. قبل از اعمال پرایمر پایهآب، سطح دیوار باید عاری از هرگونه گرد و غبار، ذرات سست، چربی یا آلاینده دیگر باشد. وجود گرد و خاک گچی میتواند مانند یک لایه جداکننده بین پرایمر و دیوار عمل کرده و چسبندگی را کاهش دهد. بر اساس راهنماییهای فنی، هرگز نباید برای تمیزکردن گرد گچ از محلولهای اسیدی نظیر سرکه استفاده کرد، زیرا این کار خود موجب تخریب ساختار سطح گچی میشود. بهترین روش، جاروب کردن ملایم سطح یا استفاده از یک پارچه نمدار برای زدودن گرد و غبار است. اگر ترک یا شکافی در دیوار وجود دارد، پیش از پرایمر زدن با مواد مناسب (بتونه یا ملات تعمیراتی) ترمیم و صاف شود و زمان کافی برای خشکشدن آن داده شود.
حال نوبت به اجرای پرایمر میرسد. پرایمر پایهآب را معمولاً با قلممو، غلتک یا پیستوله میتوان بر روی سطح اعمال کرد. پرایمر باید به طور یکنواخت تمامی سطح را پوشش دهد و به خورد سطح برود. معمولاً یک دست پرایمر کافیست تا سطح گچ/سیمان را اشباع و آماده نماید. برخی پرایمرهای آببنیان به رنگ سفید یا طوسی روشن عرضه میشوند که پوششدهی سطح را نشان میدهند و حتی کمی آن را رنگ میکنند؛ این امر در پوشاندن کامل سطح و آمادهسازی برای رنگ اصلی موثر است. بعد از اجرای پرایمر، باید زمانی در حدود چند ساعت تا یک روز (بسته به نوع محصول و دمای هوا) صبر کرد تا پرایمر کاملاً خشک و سخت شود. سپس میتوان رنگ رویه را در دو دست مجزا اجرا کرد. تحقیقات نشان داده اجرای دو لایه رنگ روی پرایمر بهترین ترکیب را از نظر دوام و پوششدهی ایجاد میکند. شرکت USG به عنوان یکی از مراجع صنعت ساختمان توصیه میکند که یک لایه پرایمر مقاوم در برابر قلیا، و سپس دو لایه رنگ رویه برای دستیابی به سطحی با دوام و پوشش کافی الزامی است. باید توجه داشت که ضخامت رنگ طبق دستور سازنده اعمال شود و رنگ روی پرایمر بیش از حد نازک یا خیلی ضخیم زده نشود؛ رنگ خیلی نازک ممکن است پوشش کافی ایجاد نکند و رنگ خیلی ضخیم میتواند دیر خشک شده و چسبندگیاش کاهش یابد.

در طی اجرای پرایمر و رنگ، شرایط محیطی مناسب نیز اهمیت دارد. دمای محیط و سطح نباید خیلی سرد (زیر ۱۰ درجه سانتیگراد) یا خیلی گرم باشد و رطوبت نسبی هوا نیز متعادل (حدود ۵۰٪) نگه داشته شود تا پرایمر به خوبی خشک و پخت شود. گردش هوای ملایم در فضا میتواند به خشکشدن یکنواخت پرایمر کمک کند اما نباید باد مستقیم شدید به دیوار بخورد که باعث تبخیر سریع و ناصافی پوشش شود. رعایت این جزییات در کنار استفاده از پرایمر مناسب، تضمین میکند که حداکثر دوام برای رنگ روی دیوارهای گچی و سیمانی حاصل شود.
پرایمرهای پایهآب ویژه سطوح گچی و سیمانی نقش اساسی در افزایش دوام و کیفیت رنگ ایفا میکنند. این پرایمرها با نفوذ در عمق سطح و ایجاد لایهای مستحکم، مشکلات ذاتی گچ و سیمان (نظیر تخلخل و قلیاییت) را برطرف ساخته و بستری ایدهآل برای چسبندگی رنگ فراهم مینمایند. نتیجه این آمادهسازی علمی، چسبندگی بسیار بهتر رنگ، مقاومت بیشتر در برابر عوامل مخرب و در نهایت عمر طولانیتر پوشش رنگ خواهد بود. به بیان دیگر، پرایمر پایهآب گچ سیمان به عنوان یک زیرساز تخصصی، از هدررفت تلاش و هزینه جلوگیری کرده و ماندگاری زیبایی نمای ساختمان را تضمین میکند. با استناد به منابع معتبر صنعتی و علمی، میتوان گفت که استفاده از پرایمر آببنیان بر روی سطوح گچی و سیمانی نه یک انتخاب اضافی، بلکه بخشی ضروری از فرایند رنگآمیزی حرفهای است که دوام رنگ را به طور چشمگیری افزایش میدهد. بنابراین در هر پروژه نقاشی دیوارهای داخلی یا نماهای خارجی که روی بستر گچ یا سیمان اجرا شدهاند، پرایمر پایهآب را به عنوان یک اصل اساسی در نظر بگیرید تا نتیجه نهایی دارای بالاترین کیفیت و ماندگاری ممکن باشد.
منابع