ساخت رنگ امولسیونی
جهت ساخت یک رنگ آکریلیکی ترموپلاست امولسیونی مراحل ذیل انجام می پذیرد:
ـ پخش پیگمنت در آب
ـ اختلاط رزین امولسیونی و اضافه شونده ها بدان
ـ تینت
ـ آزمایش خواص و تنظیم آن مطابق استاندارد در صورت نیاز
موادی‌که در ساخت رنگهای امولسیونی آکریلیکی بکار میروند شبیه به همان موادی هستند که در سیستم های امولسیونی دیگر بکار میروند. پیگمنتها می بایستی در آب دیسپرس شوند و تا pH برابر با 9.5 مقاومت داشته باشند. دی اکسید تیتانیم پیگمنت سفیدی است که معمولا بیشتر از همه استفاده میگردد. فنالوسیانیتها، اکسید آهن، پیگمانهای سیاه آلی نیز جهت استفاده در این سیستم مناسبند.
در ارائه فرمول رنگهای آکریلیکی از مواد ضد کف و غلظت دهنده از قبیل ئیدروکسی اتیل سلولز جهت بالا بردن ویسکوزیته و جلوگیری از ته نشینی استفاده نمائید. جهت رنگ های امولسیونی مات درصد جامد را حدود ۴۰ الی %۴۲ در نظر بگیرید.
از آنجائیکه رنگهای امولسیونی در درجه حرارت های پایین مصرف میگردند لذا به مواد منعقد کننده از قبیل تری بیوتیل فسفات، روغن کاج و اتیلن گلیکول، منو بیوتیل اتر (بیوتیل سلوسلو) مورد نیاز است.
pH فرمول را با ئیدرو کسید آمونیوم حدود 9.5 تنظیم نمائید. از یک ماده ضد فاسد شوندگی مثل نمک فنیل جیوه جهت جلوگیری از رشد قارچ و باکتری استفاده شود.
جهت ساخت رنگ های امولسیونی آکریلیکی مصرفی بر سطوح خارجی معمولا بهمراه رزینهای اکریلیکی امولسیونی حدود ۳۵ الی ۴۰% از رزین پلی وینیل کلراید (PVC) استفاده نمائید و برای سطوح چوبی مقدار PVC کمتری یعنی حدود ۳۰ الی %۳۵ جهت افزایش مقاومت در مقابل آب پیشنهاد میگردد. در ساخت رنگهای سفید از پیگمنت دی اکسید تیتانیم نوع روتایل و حدود ۵ تا%۱۰ از نوع آناتاز جهت کنترل و مقاومت بهتر در قبال گچ شوندگی استفاده شود و از پرکننده های مصرفی بهمراه آنان میتوان طوری ارائه نمود که برس، غلطک و یا اسپری قابل مصرف باشند.
رنگهای آکریلیکی امولسیونی ترموپلاست بعلت سریع خشک شدن و ایجاد یک فیلم سخت با مقاومت بهتر در مقابل آب قادر به رقابت با رنگهای حاصل از پلی وینل استات و بوتا دیئن استایرن ارزان قیمت می باشند و از آنجائیکه رنگهای مصرفی بر سطوح داخلی نیازی به مقاومت زیاد در مقابل آب و هوا همانند رنگهای مصرفی بر سطوح خارجی ندارند از اینرو میتوان درصد PVC آنان را تا %۵۵ افزایش داد.
پیگمنت سفید آنها نیز دی اکسید تیتانیوم و پرکننده شان کربنات کلسیم و یا تالک است. همانند رنگهای مصرفی بر سطوح خارجی در ساختشان از مواد ضد کف، غلظت دهنده و ضد کپک نیز استفاده می شود.
آکریلیکهای انحلال پذیر در آب که بصورت پلیمرهای آکریلیکی در فرم اسیدی، یا بصورت نمکهای سدیم یا آمونیاک در آب انحلال پذیرند بعنوان مواد غلظت‌دهنده رنگهای امولسیونی و لاتکس بکار می روند و از آنجائیکه اسید و نمک هر دو در آب انحلال پذیر است لذا همیشه در فیلم باقی خواهد ماند. بنابراین جهت ایجاد فیلمی که می بایستی مقاومت خوبی در مقابل آب داشته باشد بایستی از حداقل مقدار غلظت‌دهنده استفاده شود. نوع پر مصرف آن نمک سدیم اسید پلی آکریلیک می باشد که به نسبت % ۵ به آب ویسکوزیته ای برابر با ۱۱۰۰ الی ۱۲۰۰ سانتی پو آز ایجاد می نماید.
بخوانید: مونومر هاي سازنده‌ی رزين هاي اکريليک
