چسب فشار حساس
بافتار سطح
بافتار سطح در واقع می تواند بر میزان تماس چسب فشار حساس به زیرآیند، تاثیرگذار باشد. هر چه بافتار سطح به گونه ای باشد که سطح تماس چسب و زیرآیند بیشتر شود امکان برقراری پیوند نیز بیشتر میشود. به عنوان مثال بافتار پوست انسان دائما در حال تغییر است و از کودکی تا سنین پیری زبر تر میشود. یکی از نگرانی های موجود در رابطه با استفاده از چسب های فشار حساس پزشکی پوست انسان است. پوست انسان دینامیک است. نفس میکشد، کشیده میشود و حتی نسبت به صابونی که استفاده میکند واکنش نشان میدهد. چسب های اکریلیک بدلیل مقاومت در برابر رطوبت و عوامل شیمیایی مناسبترین گزینه برای پوست انسان محسوب میشوند این در حالیست که چسب های بر پایه ی رابر دوام چسبندگی مناسبی بر روی پوست ندارند.
سازگاری زیستی
چسب های با مصارف خاص پزشکی باید با استاندارد ایزو 10993 مطابقت داشته باشند.
تراوایی در برابر بخار-رطوبت
سرعت عبوردهی بخار یا رطوبت بر حسب گرم بر واحد سطح و در مدت زمان یک روز گزارش میشود. روش های متفاوتی برای اندازه گیری این تراوایی موجود است که یکی از این راهها تماس غیر مستقیم فیلم پلیمری با آب است. از دیگر روش های مورد استفاده در این زمینه روش گراویمتری است که مطابق با ASTM E 96 انجام میشود.
مترجم: شمیم روشن- سیماب رزین
بخوانید: رزین های اکریلیک آب پایه به منظور محافظت از زیرآیندهای فلزی
منبع:
Donald V. Varanese, The Fundamentals of Selecting Pressure Sensitive Adhesives, Medical Plastics and Biomaterials Magazine