در سال 1993، رزین اکریلیک بهمنظور تکمیل چرم اعمال شد و خواص بسیار خوبی را از خود نشان داد که میتوان بهچسبندگی مناسب بهپیگمنت، چسبندگی قوی بهچرم و دستیابی بهلایهی پوششی شفّاف، نرم و انعطافپذیر اشاره نمود. علاوهبراین، کارکردهای خاص دیگری مانند ثبات نوری و ثبات سایشی را در مقایسه با رزین کازئین (که برای این منظور استفاده میشد) ارائه میداد. همچنین خواص بهداشتی آن در مقایسه با پوششهای چرم نیتروسلولز و پلییورتان بهتر بود.
بهترین روش برای غلبهبر خواص ناپایدار رزین اکریلیک برای این کارکرد در دماهای گوناگون (چسبناکشدن در دماهای بالا و شکنندهشدن در دماهای پایین)، اصلاح ساختار آن و برقراری ارتباطی میان دمای گذار شیشهای و دمای ویسکوزشدن است. بهعنوان نمونه، امکان استفاده از برخی مونومرهای اکریلیکی برای کوپلیمریزاسیون و یا کوپلیمریزاسیون با ایجاد شاخهی جانبی وجود دارد. علاوهبراین، رزین اکریلیک خطّی میتواند با افزودن عامل شبکهایکننده بهساختار شبکهای تبدیل شود. با استفاده از این روشها، مقاومتهای حرارتی و حلّالی فیلم پوششی بهبود مییابد.
یکی دیگر از راههای بهبود خواص این لایههای پوششی اکریلیکی، استفاده از نانوذرّات است. بهعنوان مثال، ذرّات نانوسیلیکا (که با استفاده از فرآیند سُل-ژل ساخته میشود) با رزین اکریلیکی میتواند مخلوط شود. در این حالت، این رزین اکریلیکی بهبودیافته میتواند سبب بهبود خواص فیزیکی-مکانیکی و دیگر خواص لایهی پوششی شود و بر معایب استفاده ذکرشده از رزین اکریلیکی در این حوزه فایق آید.
مترجم: مهدیار یافتیان
بخوانید: رزین امولسیون اکریلیک پایه آب
منبع
MA, J. HU, Z. ZHANG & L. LIU, “The Acrylic Resin Leather Coating Agent Modified by Nano-SiO2,” Journal of Composite Materials, Vol. 40, No. 24, p. 2190, 2006.